Bijna weer Michadag!
Blijf op de hoogte en volg Henri en Mariëtte
29 November 2015 | Nederland, Dussen
Overmorgen is het weer 1 december…. Een jaar geleden mochten we op 1 december onze Micha voor het eerst in onze armen sluiten. Wat een bijzondere en mooie dag was dat! Niet meer weg te denken, dit prachtige, grappige, lieve jongetje! Ons zoontje!
Dit jaar een ‘gewone’ werkdag, maar we zullen toch veel met onze gedachten bij vorig jaar zijn. Omdat het dinsdag erg druk is, zullen we woensdag ‘Michadag’ vieren. Micha krijgt een cadeau(tje) en we gaan smikkelen van Micha’s lievelingseten, bij de Pannenkoekenbakker.
We zijn de afgelopen dagen extra met onze gedachten in Taiwan. Vorig jaar….
Taiwan is trouwens altijd in ons hart en gedachten, Micha’s Taiwan-mama en andere familie daar, we denken en bidden vaak ook voor hen.
Een jaar na onze echte start met Micha, willen we nog even vertellen hoe het met ons gaat.
Eigenlijk heeft het hele jaar in het teken gestaan van genieten en ‘wennen en hechten’. Heel veel eerste keren: gelijk al de sneeuw toen we landden op Schiphol, voor het eerst alleen op een kamertje slapen, voor het eerst familie ontmoeten, voor het eerst naar de kerk, voor het eerst op vakantie, voor het eerst op visite gaan, voor het eerst naar het zwembad, de kinderboerderij, en ga zo maar door…. Micha vond heel veel dingen echt heel spannend.
Dit resulteerde dan in een teruggetrokken jongetje (in het begin) en later een jongetje wat heel boos was (en regelmatig nog is…). En we merken het dan ook gelijk aan zijn slapen (er nog langer dan de gebruikelijke 1,5 uur over doen om in te slapen en ’s nachts papa of mama regelmatig nodig hebben om weer rustig te worden (we liggen er dan op een matras naast).
Gelukkig beginnen we steeds meer te merken dat hij weet dat hij dan bij ons terecht kan, heel fijn!
Sinds oktober merken we echt dat Micha onderscheid begint te maken tussen andere mensen en ons. Hij komt nu vaak naar ons toe als er iets is, i.p.v. de eerste de beste die hij tegenkomt uit te kiezen. Dit heeft best een hele tijd geduurd, dit zal ook te maken hebben dat Micha in zijn eerste 21 maanden in Taiwan vaak gewisseld is van verzorgers. Vandaar dat we best heel voorzichtig zijn geweest in contact met anderen (familie/vrienden). Eerst wilden we merken dat hij voorkeur voor ons begon te krijgen en dat hij wist dat hij bij ons moest zijn, daarna konden we pas zijn kringetje groter gaan maken en hem iets meer ‘loslaten’ in gezelschap.
Om goed te kunnen kijken hoe het met Micha en de hechting gaat, hebben we vanaf begin september ook VIB (Video Interactie Begeleiding). Iemand van Stichting Adoptievoorzieningen komt dan thuis filmen tijdens hele gewone, dagelijkse momenten en een paar weken daarna bespreek je samen een aantal beelden na. Heel waardevol, je kunt dan aan hele kleine dingen, waar je anders zo aan voorbij gaat, zien hoe het met de hechting gaat en hoe je kleine signalen van Micha kunt oppikken. Heel fijn om daar dan ook even te kunnen praten over hoe we met bepaald gedrag om kunnen gaan en even gewoon kunnen praten over de ontwikkeling van Micha. Een adoptiekindje opvoeden is soms best ‘tegendraads’ opvoeden en het is prettig om hier dan met professionals of ervaringsdeskundigen over te kunnen praten. Onze contacten binnen ‘adoptieland’ zijn dit jaar dan ook flink uitgebreid.
Micha gaat steeds nu ook steeds meer zijn genegenheid naar ons tonen.
Zo zingt Mariëtte, als ze hem ’s avonds op bed legt, op verzoek van Micha tegenwoordig het liedje ‘Blij met jou!’ van Elly en Rikkert. Hij doet dan zijn armpjes om haar nek en deint heen en weer. ‘Mama over rug aaien’, zegt hij dan. En dan meezingen: ‘Blij met jou!’ Zo ontroerend en mooi!
Ook komt hij op de bank nu lekker tegen ons aanzitten en kroelen.
Verder praat Micha inmiddels heel goed Nederlands. Het heeft even (….een maand of 9....;)) geduurd voor hij ‘coco’ los wilde laten (hond in het Chinees), maar Max wordt nu gewoon ‘hond’ en Max genoemd. ‘Xie xie’ (dankjewel in het Chinees) zegt hij nog wel, al horen we nu ook af en toe ‘dankjewel’. Hij maakt zinnetjes van zo’n 5 a 6 woordjes en kletst de hele dag de oren van ons hoofd. Bij alles wil hij weten hoe het kan (‘Kan dat nou?’, ‘Moet dat nou?’).
Zo gezellig!
En nu is Micha dus alweer een jaar bij ons. Hij maakt nu zijn eerste ‘echte’ Sinterklaasfeest mee (vorig jaar in Taiwan kreeg hij een paar cadeautjes, maar begreep er natuurlijk niets van, na 4 dagen bij ons te zijn). Ook zal hij nu zijn eerste Kerst in Nederland meemaken (vorig jaar in Taiwan hebben we ook Kerst meegemaakt, maar daar merk je daar niet veel van;)).
Verder gaan we in januari proberen om rustig te gaan starten met de peuterspeelzaal.
Nog genoeg in het verschiet dus!
Wat zijn we blij met onze Micha! Niet meer weg te denken, ons zonnetje! Het afgelopen jaar was lang niet altijd gemakkelijk, zowel voor Micha als voor ons, maar het is alles waard! Onze zoon, ons wondertje uit Taiwan!
Hierbij willen we dit blog afsluiten (opwegnaarmicha is niet meer van toepassing;)….)
Als er weer nieuws is zullen we een nieuwe blog starten…. Maar dat merken jullie dan vanzelf ;)!
Dit is een liedje alleen voor jou,
om je te zeggen dat ik van je hou.
Je komt uit Taiwan, hier ver vandaan,
maar jij bracht een lichtje in ons bestaan.
Blij met jou, zo blij met jou!
Jij bent zo lief en apart.
Blij met jou, zo blij met jou!
Niet uit mijn buik, maar wel in mijn hart,
blij met jou!
Dit is een liedje alleen voor jou,
om je te zeggen dat ik van je hou!
Ik moest zolang wachten tot jij mij vond,
maar ik wist allang dat jij ergens bestond.
Blij met jou, zo blij met jou!
Jij bent zo lief en apart.
Blij met jou, zo blij met jou!
Niet uit mijn buik, maar wel in mijn hart,
blij met jou!
Dit jaar een ‘gewone’ werkdag, maar we zullen toch veel met onze gedachten bij vorig jaar zijn. Omdat het dinsdag erg druk is, zullen we woensdag ‘Michadag’ vieren. Micha krijgt een cadeau(tje) en we gaan smikkelen van Micha’s lievelingseten, bij de Pannenkoekenbakker.
We zijn de afgelopen dagen extra met onze gedachten in Taiwan. Vorig jaar….
Taiwan is trouwens altijd in ons hart en gedachten, Micha’s Taiwan-mama en andere familie daar, we denken en bidden vaak ook voor hen.
Een jaar na onze echte start met Micha, willen we nog even vertellen hoe het met ons gaat.
Eigenlijk heeft het hele jaar in het teken gestaan van genieten en ‘wennen en hechten’. Heel veel eerste keren: gelijk al de sneeuw toen we landden op Schiphol, voor het eerst alleen op een kamertje slapen, voor het eerst familie ontmoeten, voor het eerst naar de kerk, voor het eerst op vakantie, voor het eerst op visite gaan, voor het eerst naar het zwembad, de kinderboerderij, en ga zo maar door…. Micha vond heel veel dingen echt heel spannend.
Dit resulteerde dan in een teruggetrokken jongetje (in het begin) en later een jongetje wat heel boos was (en regelmatig nog is…). En we merken het dan ook gelijk aan zijn slapen (er nog langer dan de gebruikelijke 1,5 uur over doen om in te slapen en ’s nachts papa of mama regelmatig nodig hebben om weer rustig te worden (we liggen er dan op een matras naast).
Gelukkig beginnen we steeds meer te merken dat hij weet dat hij dan bij ons terecht kan, heel fijn!
Sinds oktober merken we echt dat Micha onderscheid begint te maken tussen andere mensen en ons. Hij komt nu vaak naar ons toe als er iets is, i.p.v. de eerste de beste die hij tegenkomt uit te kiezen. Dit heeft best een hele tijd geduurd, dit zal ook te maken hebben dat Micha in zijn eerste 21 maanden in Taiwan vaak gewisseld is van verzorgers. Vandaar dat we best heel voorzichtig zijn geweest in contact met anderen (familie/vrienden). Eerst wilden we merken dat hij voorkeur voor ons begon te krijgen en dat hij wist dat hij bij ons moest zijn, daarna konden we pas zijn kringetje groter gaan maken en hem iets meer ‘loslaten’ in gezelschap.
Om goed te kunnen kijken hoe het met Micha en de hechting gaat, hebben we vanaf begin september ook VIB (Video Interactie Begeleiding). Iemand van Stichting Adoptievoorzieningen komt dan thuis filmen tijdens hele gewone, dagelijkse momenten en een paar weken daarna bespreek je samen een aantal beelden na. Heel waardevol, je kunt dan aan hele kleine dingen, waar je anders zo aan voorbij gaat, zien hoe het met de hechting gaat en hoe je kleine signalen van Micha kunt oppikken. Heel fijn om daar dan ook even te kunnen praten over hoe we met bepaald gedrag om kunnen gaan en even gewoon kunnen praten over de ontwikkeling van Micha. Een adoptiekindje opvoeden is soms best ‘tegendraads’ opvoeden en het is prettig om hier dan met professionals of ervaringsdeskundigen over te kunnen praten. Onze contacten binnen ‘adoptieland’ zijn dit jaar dan ook flink uitgebreid.
Micha gaat steeds nu ook steeds meer zijn genegenheid naar ons tonen.
Zo zingt Mariëtte, als ze hem ’s avonds op bed legt, op verzoek van Micha tegenwoordig het liedje ‘Blij met jou!’ van Elly en Rikkert. Hij doet dan zijn armpjes om haar nek en deint heen en weer. ‘Mama over rug aaien’, zegt hij dan. En dan meezingen: ‘Blij met jou!’ Zo ontroerend en mooi!
Ook komt hij op de bank nu lekker tegen ons aanzitten en kroelen.
Verder praat Micha inmiddels heel goed Nederlands. Het heeft even (….een maand of 9....;)) geduurd voor hij ‘coco’ los wilde laten (hond in het Chinees), maar Max wordt nu gewoon ‘hond’ en Max genoemd. ‘Xie xie’ (dankjewel in het Chinees) zegt hij nog wel, al horen we nu ook af en toe ‘dankjewel’. Hij maakt zinnetjes van zo’n 5 a 6 woordjes en kletst de hele dag de oren van ons hoofd. Bij alles wil hij weten hoe het kan (‘Kan dat nou?’, ‘Moet dat nou?’).
Zo gezellig!
En nu is Micha dus alweer een jaar bij ons. Hij maakt nu zijn eerste ‘echte’ Sinterklaasfeest mee (vorig jaar in Taiwan kreeg hij een paar cadeautjes, maar begreep er natuurlijk niets van, na 4 dagen bij ons te zijn). Ook zal hij nu zijn eerste Kerst in Nederland meemaken (vorig jaar in Taiwan hebben we ook Kerst meegemaakt, maar daar merk je daar niet veel van;)).
Verder gaan we in januari proberen om rustig te gaan starten met de peuterspeelzaal.
Nog genoeg in het verschiet dus!
Wat zijn we blij met onze Micha! Niet meer weg te denken, ons zonnetje! Het afgelopen jaar was lang niet altijd gemakkelijk, zowel voor Micha als voor ons, maar het is alles waard! Onze zoon, ons wondertje uit Taiwan!
Hierbij willen we dit blog afsluiten (opwegnaarmicha is niet meer van toepassing;)….)
Als er weer nieuws is zullen we een nieuwe blog starten…. Maar dat merken jullie dan vanzelf ;)!
Dit is een liedje alleen voor jou,
om je te zeggen dat ik van je hou.
Je komt uit Taiwan, hier ver vandaan,
maar jij bracht een lichtje in ons bestaan.
Blij met jou, zo blij met jou!
Jij bent zo lief en apart.
Blij met jou, zo blij met jou!
Niet uit mijn buik, maar wel in mijn hart,
blij met jou!
Dit is een liedje alleen voor jou,
om je te zeggen dat ik van je hou!
Ik moest zolang wachten tot jij mij vond,
maar ik wist allang dat jij ergens bestond.
Blij met jou, zo blij met jou!
Jij bent zo lief en apart.
Blij met jou, zo blij met jou!
Niet uit mijn buik, maar wel in mijn hart,
blij met jou!
-
29 November 2015 - 19:56
Marga & Familly:
Ha lieve allemaal,
Heel leuk om jullie verslag van jullile eerste jaar met Micha te lezen!
Mooi hoe jullie de dingen van meerdere kanten bekijken en openhartig zijn over fijne, maar ook over de moeilijke dingen die jullie ten deel vielen en vallen.
Het doet ons goed te horen dat het zo goed gaat met jullie. Tenslotte is zo Heel Blij zijn met elkaar het allerbelangrijkste. Dan komt de rest ook wel!
Liefs uit Kaatsheuvel voor alledrie,
Marga -
29 November 2015 - 20:14
Jurrijan, Annet En Gijs:
Fijn om te lezen, dat het goed gaat met jullie als gezin en dat jullie dit met ons wilden delen!
Geniet van jullie vrolijke manneke!
Groetjes,
Jurrijan, Annet en een high-five van Gijs voor Micha -
29 November 2015 - 21:31
(O)pa En (o)ma Den Bok:
Lieve Henri, Mariëtte en Micha,
We zijn superblij met jullie alledrie. En we vinden het bijzonder om jullie gezinnetje zo mooi te zien ontwikkelen. Stapjevoor stapje durft Micha dichterbij jullie te komen en durft hij zich open te stellen voor jullie liefde en geborgenheid. Prachtig om die ontwikkeling mee te mogen maken...soms wat op afstand en dan voor ons soms ook een stukje dichterbij....
Fantastisch om te zien hoe blij Micha kan zijn en kan genieten van heel veel kleine dingetjes....(een vogeltje in het vogelhuisje, Snuitje die met z'n kopje de deur open maakt....) Maar je ziet nu sinds kort hoe hij gaat stralen als hij verteld dat hij mama haar ring bewaard en die weer aan mama terug geeft als ze weer bij Micha thuis komt!!
Het vertrouwen begint te groeien..... Wat Micha zelf ook zegt 'papa en mama houden jou (jou is in dit geval Micha)❤️
Veel liefs van papa en mama en een dikke kus voor Micha -
30 November 2015 - 16:45
Ina:
Hallo Henri en Mariette
Jullie doen het harstikke goed en zijn fantastische ouders.
Wens jullie fijne kerstdagen samen met Micha.
Liefs van Ina -
30 November 2015 - 18:58
Marian Flohil:
Hallo Mariette en Henri,
Van harte gefeliciteerd met 1 jaar Micha.
Wat een mooi mannetje!
Veel geluk met zijn drietjes!
hartelijke groeten, Marian. -
01 December 2015 - 13:18
Cora Antonides:
wat fijn om te lezen dat alles goed met jullie gaat! Geniet maar lekker van elkaar! 1 jaar is Micha nu alweer bij jullie en al niet meer weg te denken! Het is een mooi en vrolijk mannetje om te zien op de foto's. Een heel gezellige decembermaand met elkaar toegewenst en alle goeds voor 2016!
Lieve groetjes, Cora en fam. -
02 December 2015 - 11:21
Opa En Oma Treffers:
Hier een berichtje van ons fijn dat het wat beter gaat dat Micha al goed gaat wennen bij en aan jullie
Nu kunnen julli fijn de Kerstdagen in Nederland vieren met jullie eigen Micha en hem een mooi
kerstliedje leren dat is wat anďers dan vorig jaar in Tape
Geniet er maar van Opa en Oma -
03 December 2015 - 23:19
Joke Teuling:
Henri Mariëtte en Micha
Fijn om te lezen dat het steeds wat beter gaat met Micha. Dat hij nu al een jaar bij jullie is, geniet er maar van ze zijn zo gauw groot. Fijn kerstdagen met elkaar.
Het is een vrolijk manneke om te zien.
Groetjes, Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
